Historia Internatu/Bursy

Z naszą bursą było tak:

1 września 1977 roku oddano budynek internatu, podobnie jak budynek szkoły – Technikum Elektronicznego  Na czterech rozległych piętrach zamieszkała młodzież nie tylko z „elektronika” w liczbie ok. 450 osób.

To właśnie młodzież, pod opieką i inspiracją wychowawców tworzyła i tworzy codzienność, na którą składają się, wydawałoby się, te same czynności - posiłki, pobudki, dyżury, „ odrabianka ”, a chodzi przecież o spotkanie człowieka z człowiekiem, a każde jest inne.

Są też wydarzenia niecodzienne, składające się na budowanie zwyczajów życia i tradycji w internacie.

Życie społeczności internackiej toczy się w rytm wydarzeń życia społeczno-politycznego naszego kraju. Warunkują je kolejni kierownicy, składy Zespołu Wychowawców, Młodzieżowa Rada Internatu oraz sama młodzież, której świat wartości, styl życia i działania zmienia się.

Przez 40 lat Zespoły Wychowawców pracowały pod kierunkiem następujących osób:

1. W latach 1977-79 pani Regina Ostapiuk, a zastępcą była p. Daniela Peichert
2. W latach 1979-84 pani Daniela Peichert, a zastępcą była p. Eleonora Laskowska
3. W latach 1984-90 pan Józef Kozyra, a zastępcami byli;

• p. Janusz Staszewski 1984-85
• p. Barbara Kleniewska 1985-86
• p. Adam Suchowiecki 1986-88
• p. Józef Jabłonowski 1988-90

4. W latach 1990-2009 pan Adam Suchowiecki, a zastępcą był

• p. Zenon Łoś 1990-2005

5. Od 2009 roku funkcję objęła p. Maria Tomczyk

Jak podaje biuletyn wydany na 25-lecie ZSE i T, przez okres od 1977r. do 2002r. zamieszkiwało w internacie ponad 10 tysięcy wychowanków.

W roku 1990, z rytmem ogólnych przemian w kraju, nastąpiła zmiana dyrektora szkoły, co w konsekwencji skutkowało zmianą kierownika.

W tym też roku młodzież przywiozła z Rzymu błogosławieństwo polskiego Papieża, dziś świętego Jana Pawła II, które, dzięki cierpliwemu staraniu wychowawców, zawisło w holu internatu.   Pogłębiła się, nawiązana w 1988 roku, współpraca z księżmi Misjonarzami Matki Bożej z La Salette, a pracującymi w pobliskiej parafii.

Od 1995 roku obszar zajmowany przez wychowanków uległ zmniejszeniu, z racji dzierżawy części budynku przez TP S.A. Obszar dzierżawy systematycznie się powiększał i tylko dzięki odważnej, bezkompromisowej postawie wychowawców, troszczących się o godne warunki zamieszkania wychowanków i pracy, budynek nie uległ całkowitej sprzedaży, a młodzież nie została przeniesiona do części szkoły, która miała być zaadaptowana prowizorycznie na potrzeby internatu dla ok. 100 osób.

Dzisiaj część po GOS TP S.A. zajmuje Dom Pomocy Społecznej, z którym współpraca poszerza krąg oddziaływań wychowawczych. 

Od listopada 2009r. obowiązki kierownika pełni pani Maria Tomczyk.

Grono nabrało „wiatru w żagle”.

A tu kolejne zmiany i nowe wyzwania. Decyzją Urzędu Miasta Olsztyna internaty zostają przekształcone w bursy szkolne, chociaż pozostają w Zespołach Szkół, a kierownik staje się wicedyrektorem do spraw bursy. Kolejne zmiany to decyzja o prowadzeniu schroniska młodzieżowego. Ale te zmiany i zadania nie kolidują z życiem społeczności, teraz już bursy.

Obok tworzonej od roku 1990 tradycji wspólnego, uroczystego wieczoru wigilijnego z przedstawieniami wg autorskich scenariuszy wychowawczyni p. Teresy Krześlak, tradycją stały się w pełni demokratyczne wybory do Młodzieżowej Rady Bursy poprzedzone kampanią wyborczą.

Dzieje się dużo – turnieje sportowe, udział w festiwalach piosenki i przeglądach różnego rodzaju, itd.. Archiwum wydarzeń, również na podstawie kronik, można poznać na prowadzonej stronie internetowej bursy.

Nawiązywanie kontaktów  ze środowiskiem miasta Olsztyn zaowocowało otwarciem 14 lutego 2012r. Izby Pamięci Powstańców Warszawskich, a równolegle zrodziła się inicjatywa nadania bursie imienia Rotmistrza Witolda Pileckiego. Kilka lat pracy spotkało się z akceptacją wszystkich środowisk bursy i szkoły. Ten piękny, niezapomniany dzień przeżywaliśmy 14 listopada 2014 roku. Piękny nie tylko ze względu na słowa, które tego dnia padły, ale też dlatego, że każdy wykonał „jak trzeba” nawet najmniejsze zadanie.

Ostatnim ważnym wydarzeniem była uroczystość sadzenia Dębu Pamięci w ramach ogólnopolskiej akcji „Katyń…ocalić od zapomnienia”. Było to 14 kwietnia 2016r.

A Rotmistrz Witold Pilecki otacza nas opieką i stawia nowe wyzwania,by ciągle przybliżać kolejnym rocznikom postać Patrona, który jest wzorem miłości do Ojczyzny, Boga i rodziny, do bycia dobrym człowiekiem rozwijającym swe talenty i do powinności wobec stających wyzwań współczesności.